Algemeen

De brandblusser of beter het draagbare blustoestel is een rode cilinder die voorzien is van een slang. De cilinder kan gevuld zijn met verschillende blusmiddelen. Gezien het feit dat er sprake is van een draagbaar blustoestel en deze bedoeld is voor een persoon is de werkduur van het blustoestel beperkt. Dit ligt in de orde van grootte van 5 tot 20 seconden.

De toestellen dienen goedgekeurd te zijn door het Ministerie van Binnenlandse Zaken, afdeling Brandweerinspectie en dienen tevens te voldoen aan de Europa Norm EN3.

Welke soorten brandblussers zijn er?

Er bestaan verschillende soorten brandblussers. Ze variëren niet alleen in grote of gewicht, maar ook in type blusmiddel. Een brandblusser voor een auto, zal uiteraard een andere grote hebben dan die bijv. in een vrachtauto. Voor gebouwen gelden weer heel andere waarden.

De brandblussers met de verschillende blusmiddelen zijn:

• Poederblussers
• CO₂ blussers
• Sproeischuim- of Multiclass-blussers

De poederblusser

is de meest voorkomende blussers. Je treft ze niet alleen in auto’s aan maar ook in gebouwen. Dit komt waarschijnlijk door de lage prijs (in vergelijking met de andere twee soorten). Daarnaast heeft de werking een aantal voordelen. Het poeder kan bijvoorbeeld prima worden ingezet bij elektrische voorzieningen dit in tegenstelling tot water. Dus bij een kortsluiting in de meterkast, de PC of in een auto is dit een prima oplossing. Het grote nadeel is dat het poeder zo fijn is, dat het zich overal innestelt. Denk hierbij maar aan lagers en harde schijven in computers. Bij een autobrand is de auto hoewel niet uitgebrand wel bijna total-loss, daar het poeder bijna overal zit. Dit geld uiteraard ook voor panden. Er zijn speciale salvage bedrijven die het poeder kan verwijderen, maar dit is vrij kostbaar.

De werking van het poeder is het verstikken van de brand. Het vormt een soort film tussen de zuurstof en de brandstof. De Bluspoeders kunnen worden ingedeeld naar de verschillende brandklassen. Op de eerste plaats zijn er de poeders op basis van natriumbicarbonaat, kaliumbicarbonaat of kaliumsulfaat. Deze zijn geschikt voor de eenvoudige gas en vloeistofbranden (de A en B klasse brand). Voor de lastiger branden waarbij meer hitte vrijkomt wordt ureum- of ammoniumcarbonaat poeder gebruikt. Daarnaast is er ook nog een speciale groep voor metaalbranden (klasse D brand).

De CO₂-blusser

of ook wel koolzuursneeuwblusser is ook een prima blusmiddel. Het grote voordeel is dat het blussen twee elementen wegneemt uit de zogenaamde branddriehoek. Ten eerste verdrijft de CO₂ de zuurstof en ten tweede daalt de temperatuur naar –80 graden door het ontsnappen van het gas uit de fles. Hierdoor wordt de ontbrandingsmogelijkheid van het object weggenomen.

Dit blusmiddel is door de afwezigheid van water prima in te zetten bij elektrische voorzieningen net als bij de poederblusser.

Er dient wel opgemerkt te worden dat zoals reeds eerder gemeld de temperatuur behoorlijk laag kan worden dat men niet aan de spuitmond dient te komen. Dit om bevriezingsverschijnselen te voorkomen. Het is tevens uiteraard ten strengste "verboden" om op personen (of dieren) te spuiten. Ook kan het gevaarlijk zijn daar het zuurstof verdringt en kan dus in een kleine ruimte gevaarlijk zijn voor mens en dier.

Een sproeischuim- of multiclass-blusser

is gevuld met een blusmiddel bestaande uit water gemengd met een speciaal middel wat de doordringbaarheid in stoffen verbetert. Tevens heeft het als eigenschap dat het drijft op de meeste vloeistoffen. Bij het gebruik van een speciaal sproeikopje kan het ook worden toegepast in het geval er elektra in het spel is.

Halon blussers

worden niet meer toegepast, maar komen nog wel eens voor.

Blussers puur op basis van water

Hierbij wordt water zeer krachtig op het object gespoten. Echter deze komen niet voor in panden maar worden nog wel eens gebruikt door de brandweer.